heenreis

Aankomst op het vliegveld india gandhi te New Delhi, na de paspoort controle en het ophalen van de koffers gaan we opweg naar het centrum. Buiten hebbn we een taxichauffeur aangesproken, deze bracht ons voor 600 roepee (omgerekend is dat €9,50) naar de toerist information. Daar werd ons vertelt dat we het best een minibus (lees kleine auto) konden nemen om naar agra te komen, dit hebben we dus ook gedaan. Tijdens onze dodemansrit hebben we het verkeer in India in levende lijven meegemaakt, er wordt voor alles geclaxoneerd, strepen waarvoor?
Het was alsof we door de dierentuin reden: er waren koeien, varkens, ezels, geiten, schapen, kamelen, aapjes in jurkjes aan een lijntje en zelfs olifanten langs de weg. Alsof alles nog niet spannend genoeg was, maakte de taxichauffeur onze dag compleet! In alle chaos had hij een brommer over het hoofd gezien, en je raad het wel BOEM is HO!!! De man van de brommer was boos, maakte de deur open en haalde de sleutel uit het contact en liep er gewoon mee weg. Staan we dan, 3 westerse meisjes in een taxi midden op de weg in India. Niet dat dit ons verbaasde, ze scheuren overal tussendoor. Mensen rijden met fietsen, brommers, bussen, vrachtwagen, auto's en rikshas door elkaar, alsof dat nog niet genoeg was rijden er ook nog mensen met lastdieren tussen het verkeer.

Bij beide reizen kwamen we ogen te kort, de reis van Delhi naar Agra nam een lange 4,5 uur in beslag. Waarbij we onderweg werden lastig gevallen door verschillende 'bedelaars'. EIndelijk in Agra aangekomen wist de chauffeur (die veel verkoopppraatjes had en ons heel noord India wilde laten zien voor maar 375 AM Dollar) niet waar we moesten wezen. Gelukkig hadden we het telefoonnummer van mevrouw Surat bij, toen we haar uiteindelijk zagen waren we enorm opgelucht.

Aangekomen bij onze verblijfplaats PFA Agra kwamen we op een mooi terrein met fantastische honden, ons huis is geweldig. We hebben alles wat nodig is voor de komende tien weken. Bedden, een toilet, een keukentje en ga zo maar door. Alleen de douche ontbreekt, maar we kunnen ons wel wassen met het water uit de kraan (dit is wel enorm zout). Voor de rest valt de stroom regelmatig uit, waardoor we even in het donker zitten. Zoals nu, gelukkig geven onze laptops enorm veel licht waardoor we elkaar wel kunnen zien.

Na een vermoeiende dag en een rondleiding kregen we onze eerste echte indische maaltijd, de buurvrouw kookt twee keer per dag voor ons. Ofwel betekend dit dat we twee keer warm eten en er is altijd meer dan zat.. Dus join us!!
Over het eten zelf, het is vegetarische en enorm pittig. We zitten hier met flessen water en bakken rijst om de brand te blussen!

Toen we de volgende ochtend wakker werden zaten er tot onze 'schrik' 5 honden in de 'tuin'. Deze waren via het hekje binnen geslopen, erg gezellig maar wel even druk.